बुधवार, ३ फेब्रुवारी, २०१६

*हजारो आठवणी राहून गेल्यात....

*हजारो आठवणी राहून गेल्यात....


केव्हाची वाट पाहिली होती या दिवसाची,

पुढची स्वप्नं रंगवून ठेवली होती केव्हाची.
खुप उतावीळ होतो येथून जाण्यासाठी,
आयुष्याचे पुढचे वळण घेण्यासाठी.
पण का कोण जाणे ह्रदय आज दाटतंय,
वेळेला थांबवावसं सारखं वाटतंय.
का कोण जाणे आज काहीतरी खुपतंय,
असे का वाटतं की काहीतरी चुकतंय...?
म्हणायचो की खुप कठीण ही २ वर्षे जगुन गेलोय...,
पण आज वाटतंय काहीतरी नक्कीच मागे विसरुन गेलोय.....!
ज्ञात-अज्ञात अशा अनेक गोष्टी राहून गेल्या,
न विसरता येणा~या हजारो आठवणी राहून गेल्या.




आता पाठीमागून गुपचुप येऊन डोक्यात टपली कोण मारील,
माझं डोकं खाण्यासाठी कोण माझा पीछा करील?
उद्या जिथे २-२ हजारांचा हिशोब नसेल,
तिथे २-२ रुपयांसाठी कोण भांडण करीन,
रात्रभर जागुन आता दंगामस्ती कोण करीन?
कोण एकमेकांचा डबा न विचारता खाईल,
कोण आता मला नव्या नव्या नावाने हाक देईल?
मी आता विनाकारण कुणाशी भांडण करु, विना टाँपिक बकवास कुणासोबत करु?
कोण आता कमी मार्क पडल्यावर धीर देईन, कोण चुकून नंबर आल्यावर शिव्या देईन?
नवनवीन ठिकाणं आता कुणासोबत बघु,
रम्य ते जीवन एकटा कसा जगु.


असाच एक उनाड दिवस...sunset point 

खरंच असे मित्र कुठे मिळतील जे दरीत धक्का देतील, अन् वाचवायला स्वत:ही उडी घेतील.

माझे टाँट ऐकून त्रासून कोण जाईल,
कधी मला शांत बघुन हैरान कोण होईल?
कोण म्हणेल की तुषार तुझ्या जोकवर हसायला नाही येत, कोण म्हणेल मित्रा तुझ्याशिवाय कोण साथ नाही देत.
दंगामस्तीचा खेळ आता कुणासोबत खेळेन, कुणासोबत आता कंटाळवाणे लेक्चर झेलेन?
सरांच्या PJ वर पाठीमागून राक्षसासारखा कोण हसेल,
हारणा-याकडनं पार्टी अशा पैजेत आता कोण फसेल...?
माझ्या सर्टीफीकेट्सला रद्दी म्हणण्याची हिम्मत कोण करेल,
माझ्यासाठी खरा सल्ला देण्याचं धाडस कोण करेल.....?
डेस्कवर आता मी कुणासोबत जाईल, ज्युनियर्सला फालतूचे सल्ले कसे देईल?
अचानक.... विनाकारण.... कुणालाही पाहून वेड्यासारखं हसणं कुणास ठाउक कधी होईल,
एकदा तरी म्हणा ना दोस्तांनो पुन्हा सारं होईल....!


परीक्षेला जाता जाता .....2011

मित्रांसाठी सर/ मॅडम शी आता कोण भांडेल,

पुन्हा हसण्या-रडण्याचा डाव कोण मांडेल ?
रात्रीचे २-२ वाजता ढाब्यावर चहा प्यायला कोण जाईल,
आपल्या बेसूर आवाजात खास मित्रांसाठी गाणं कोण गाईल?
कोण मला माझ्या हुशारीचा भरोसा देईल आणि कोण मला हवेत जास्त उडाल्यावर पुन्हा जमीनीवर घेउन येईल?
माझ्या आनंदात खरंच आनंदी कोण होईल, माझ्या दु:खात माझ्यापेक्षा दु:खी कोण होईल....?
माझी ही कविता कोण वाचेल,
कोण तिला खरंच समजेल?
पाक्षिक भागशाळा ....अविस्मरणीय दिवस 2011




खुप काही लिहायचे बाकी आहे, काही साथ बहुतेक बाकी आहे.

फक्त एकाच गोष्टीची भिती वाटते मित्रांनो, आपण अनोळखी ना बनून जावो मित्रांनो.
जीवनाच्या रंगात मैत्रीचा रंग फिका ना पडून जावो (मित्रांनो),
कधी असे ना होवो की दुस-या नात्याच्या गर्दीत मैत्रीच हरवून जावो (मित्रांनो).
जीवनात पुन्हा भेटण्याचं वचन देत जा,
जर नाहीच कधी भेटता आलं तर आठवण काढत जा.
पाहीजे तेवढे हसून घ्या आज माझ्यावर मी वाईट नाही वाटुन घेणार,
ह्याच हसण्याला ह्रदयात साठवून घेणार, अन् आठवण येईल जेव्हा तुमची तेच हसु थोडसं गालावर येऊ देणार.
...तुषार है मेरा नाम , और ये था मेरे दोस्तो के लिए एक छोटासा पैगाम....


     ♥♥*तुषार वाजे*♥♥


सोम. दि.०९ जुलै २०१२

वेळ- सायं.०५:३५ मि.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा