🎨आठवणींची पेटी......📓

काल अडगळीच्या खोलीमधली 
आठवणींची पेटी चाळत होतो,
एकेक दिवस आठवून जुना
नकळत टिपं गाळत होतो.....

फुटलेली पाटी अन पेन्सिलचे तुकडे
सारं सारं त्यात भेटलं
पुन्हा एकदा लहान होऊन 
शाळेत जाऊन बसावसं वाटलं......

त्यातच होती गृहपाठाची
जीर्ण झालेली माझी वही,
बहुतेकदा मिळालेला 'उत्तम' शेरा
अन तारखेसह गुरुजींची सही......

एका गणिताच्या वहीमध्ये तर
चुका सतराशे साठ होत्या,
पण मराठीच्या पुस्तकातील कविता मात्र
अजूनही मला तोंडपाठ होत्या......

वहीच्या शेवटच्या पानांवर तर
रेघोट्यांचा थवा उतरला होता
लहानपणीचा काळच जणू
त्या पानांवर चितारला होता....

गुरुजींचा धपाटा बाईंची छडी 
सारं काही आठवत होतं
मागं सोडून आल्या दिवसात 
मला पुन्हा एकदा पाठवत होतं.....

चिंचा बोरं खोबऱ्याच्या गोळ्या
मुद्दाम काढलेल्या पोरींच्या खोड्या,
छत्री असतानाही पावसात भिजणं
अन पाण्यात सोडलेल्या कागदी होड्या....

बघता बघता आजूबाजूला जणू
पोरांचा घोळका जमू लागला,
'बे एके बे' चा मोठ्ठा आवाज
चोहीकडे माझ्या घुमू लागला....

पेटीमधली प्रत्येक  गोष्ट
आयुष्य माझं सजवून गेली....
दिप्या, पक्या, नित्याची आठवण
डोळे चिंब भिजवून गेली......😓

✍काव्यांजली

हजारो आठवणी राहून गेल्यात....

केव्हाची वाट पाहिली होती या दिवसाची,
पुढची स्वप्नं रंगवून ठेवली होती केव्हाची.
खुप उतावीळ होतो येथून जाण्यासाठी,
आयुष्याचे पुढचे वळण घेण्यासाठी.

पण का कोण जाणे ह्रदय आज दाटतंय,
वेळेला थांबवावसं सारखं वाटतंय.
का कोण जाणे आज काहीतरी खुपतंय,
असे का वाटतं की काहीतरी चुकतंय...?
म्हणायचो की खुप कठीण ही २ वर्षे जगुन गेलोय...,
पण आज वाटतंय काहीतरी नक्कीच मागे विसरुन गेलोय.....!
ज्ञात-अज्ञात अशा अनेक गोष्टी राहून गेल्या,
न विसरता येणा~या हजारो आठवणी राहून गेल्या.


आता पाठीमागून गुपचुप येऊन डोक्यात टपली कोण मारील,
माझं डोकं खाण्यासाठी कोण माझा पीछा करील?
उद्या जिथे २-२ हजारांचा हिशोब नसेल,
तिथे २-२ रुपयांसाठी कोण भांडण करीन,
रात्रभर जागुन आता दंगामस्ती कोण करीन?
कोण एकमेकांचा डबा न विचारता खाईल,
कोण आता मला नव्या नव्या नावाने हाक देईल?

मी आता विनाकारण कुणाशी भांडण करु, विना टाँपिक बकवास कुणासोबत करु?
कोण आता कमी मार्क पडल्यावर धीर देईन, कोण चुकून नंबर आल्यावर शिव्या देईन?
नवनवीन ठिकाणं आता कुणासोबत बघु,
रम्य ते जीवन एकटा कसा जगु.
खरंच असे मित्र कुठे मिळतील जे दरीत धक्का देतील, अन् वाचवायला स्वत:ही उडी घेतील.


माझे टाँट ऐकून त्रासून कोण जाईल,
कधी मला शांत बघुन हैरान कोण होईल?
कोण म्हणेल की तुषार तुझ्या जोकवर हसायला नाही येत, कोण म्हणेल मित्रा तुझ्याशिवाय कोण साथ नाही देत.
दंगामस्तीचा खेळ आता कुणासोबत खेळेन, कुणासोबत आता कंटाळवाणे लेक्चर झेलेन?
सरांच्या PJ वर पाठीमागून राक्षसासारखा कोण हसेल,
हारणा-याकडनं पार्टी अशा पैजेत आता कोण फसेल...?
माझ्या सर्टीफीकेट्सला रद्दी म्हणण्याची हिम्मत कोण करेल,
माझ्यासाठी खरा सल्ला देण्याचं धाडस कोण करेल.....?


डेस्कवर आता मी कुणासोबत जाईल, ज्युनियर्सला फालतूचे सल्ले कसे देईल?
अचानक.... विनाकारण.... कुणालाही पाहून वेड्यासारखं हसणं कुणास ठाउक कधी होईल,
एकदा तरी म्हणा ना दोस्तांनो पुन्हा सारं होईल....!
मित्रांसाठी सर/ मॅडम शी आता कोण भांडेल,
पुन्हा हसण्या-रडण्याचा डाव कोण मांडेल ?


रात्रीचे २-२ वाजता ढाब्यावर चहा प्यायला कोण जाईल,
आपल्या बेसूर आवाजात खास मित्रांसाठी गाणं कोण गाईल?
कोण मला माझ्या हुशारीचा भरोसा देईल आणि कोण मला हवेत जास्त उडाल्यावर पुन्हा जमीनीवर घेउन येईल?
माझ्या आनंदात खरंच आनंदी कोण होईल, माझ्या दु:खात माझ्यापेक्षा दु:खी कोण होईल....?
माझी ही कविता कोण वाचेल,
कोण तिला खरंच समजेल?

खुप काही लिहायचे बाकी आहे, काही साथ बहुतेक बाकी आहे.
फक्त एकाच गोष्टीची भिती वाटते मित्रांनो, आपण अनोळखी ना बनून जावो मित्रांनो.
जीवनाच्या रंगात मैत्रीचा रंग फिका ना पडून जावो (मित्रांनो),
कधी असे ना होवो की दुस-या नात्याच्या गर्दीत मैत्रीच हरवून जावो (मित्रांनो).
जीवनात पुन्हा भेटण्याचं वचन देत जा,
जर नाहीच कधी भेटता आलं तर आठवण काढत जा.
पाहीजे तेवढे हसून घ्या आज माझ्यावर मी वाईट नाही वाटुन घेणार,
ह्याच हसण्याला ह्रदयात साठवून घेणार, अन् आठवण येईल जेव्हा तुमची तेच हसु थोडसं गालावर येऊ देणार.
...तुषार है मेरा नाम , और ये था मेरे दोस्तो के लिए एक छोटासा पैगाम....


     ✍🏻✍🏻♥♥*तुषार वाजे*♥♥


सोम. दि.०९ जुलै २०१२
वेळ- सायं.०५:३५ मि

🍂स्वप्नांचा पाचोळा🍃

हल्ली रोजच एकाकी जन्म खाऱ्या अश्रूंमध्ये बुडतो आहे,
सोबत पाहिल्या स्वप्नांचा पाचोळा डोळ्यांदेखत उडतो आहे......💔😢

सुखांनी घरकुल सजवायचं होतं
पण अश्रुंचे तोरणच नशिबी आले,
तुझ्या हास्यानं भरलेलं आयुष्य
नजरेसमोर रिते झाले. 
आसवांचे ते तोरण घेऊन एकटाच मी धडपडतो आहे,
सोबत पाहिल्या स्वप्नांचा पाचोळा डोळ्यांदेखत उडतो आहे .......

सर्वत्र थैमान दुष्काळाचं आहे
पण डोळ्यांत कधी तो पडत नाही,
असा एकही क्षण मिळणं कठीण
ज्यात तुझ्या आठवणींत मी रडत नाही......
पण तरीही तुला आठवण्याचा गुन्हा पुन्हा पुन्हा घडतो आहे.....
सोबत पाहिल्या स्वप्नांचा पाचोळा डोळ्यांदेखत उडतो आहे .......

आयुष्यात कुठल्या वळणावर जर
कदाचित भेट लिहिली असेल ,
"आनंदात तर आहेस ना ग तु ?" 
प्रश्न ओठांवर एवढाच असेल......
तुझ्या त्या "हो" उत्तरासाठी हा एकाकी जीव तडफडतो आहे......
सोबत पाहिल्या स्वप्नांचा पाचोळा डोळ्यांदेखत उडतो आहे .......

✍ तुषार

16 मे 2016